Emil Cieślar – jego historia

Emil Cieślar urodził się w 1931 roku w Rougement le Chateau – Francja.

1953 / 1959 studiuje na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i otrzymuje dyplom z wyróżnieniem.

1959 –  «Akt klęczący» rzeźba (zobacz stronę…)

W 1957 roku wziął udział w polskiej wystawie Wzornictwa Przemysłowego IX Triennale w Mediolanie (wyróżnienie).

1959 – Bierze udział w konkursie na pomnik Bohaterów Warszawy w zespole Andrzej Latos i Karol Śliwka. (zobacz stronę…)

Od 1968  roku w tandemie z Elżbietą Cieślar realizuje szereg performensów i artystycznych projektów publicznych. (zobacz stronę Elżbieta i Emil prace wspólne…)

Poszukiwania artystyczne koloru,  filmy z koncertów świetlnych i fotografie obrazów (zobacz stronę…)

1963 – Współzałożyciel Stowarzyszenia Projektantów Wzornictwa Przemysłowego. Jest autorem wielu projektów dla przemysłu, między innymi projektu pierwszego polskiego komputera, motocykla dla WSK w Świdniku…

1964 – 1976 Prowadzi samodzielnie pracownię rzeźby dla studentów wydziału architektury wnętrz ASP w Warszawie.

1968 – «Punkty» –  Jest to pierwsza wystawa Cieślarów. Ma ona miejsce w Galerii Foksa (zobacz stronę…)

1973 / 1978  – Prowadzi Galerię Repassage z Elżbietą Cieślar   (zobacz stronę…)

1976 – W lecie, po wypadkach Radomskich, zostaje zwolniony ze stanowiska profesora wykładowcy w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

1976 / 1977 – Wyjeżdża na rok na Zachód, do Francji i Niemiec gdzie spotyka wielu znanych artystów.

1978 – Wyjeżdża wraz z rodziną do Francji na skutek zakazu pracy w państwowych instytucjach dla niego i żony.

————————————————————————————————————————-

W jesieni 1980 roku Emil Cieślar wraz z żoną i francuskimi przyjacielami w 1980 r zakłada Paryski Komitet Solidarności z Solidarnością w którym działa on aż do 1989 r.

1989 / 1994 – Naucza rzeźby w miejskim domu kultury w Courbevoie.

1982 – Rozpoczyna swe poszukiwania w dziedzinie koloru tworząc «Kolekcję kolorów» która stanowi początek jego «Muzyki barw».

1984 – konstruuje instrument «Organy kolorów» pozwalający grać kolorowymi światłami tak, jak gra się muzykę. Koncertuje prywatnie w domu Cieślarów w Epinay sur Seine i w latach następnych ma

1988 – pierwsze publiczne występy «Cienie i kolory» w kaplicy Centrum Sztuki Współczesnej w Orońsku.

Całość dokumentacji jego koncertów i poszukiwań koloru od ich początku do dziś jest na osobnej stronie « Emil Cieślar – kolor» (zobacz stronę…)

1995 –Opuszcza Paryż by dołączyć do swej żony w Vallorcine (wioska alpejska 1350 m.) W raz z nią naucza rzeźby w ramach stowarzyszenia Art et Montagne (Sztuka i góry)

(zobacz stronę…) WITRYNA PL  staże i kursy)

1999 – Przenosi się wraz z żoną do nieco większej wioski alpejskiej, Saint Jeoire.

2002 – «Anarchia –Repassage» – Wystawa retrospektywna w CSW Zamek Ujazdowski Wydano z tej okazji obszerny katalog.

2003 – « Metafora wolności» – udział w wystawie «Wolność! Bez odpowiedzialności !? tak!? Nie!?» – Warszawa – Teatr Academia. (zobacz stronę…)

«Ludzkie oko dostrzega światło świeczki z odległości 10 km, zaś światło odległych gwiazd nawet z odległości tysięcy lat świetlnych. Gdzie wzrok już nie sięga, siłą wyobraźni dociera umysł.»  (zobacz stronę…)

2009 – Oboje Cieślarowie, w poszukiwaniu łagodniejszego klimatu przenoszą się do stóp Vercors, do pięknego miasteczka Die gdzie nadal działają w ramach stowarzyszenia Art et Montagne.

2010 – «Muzyka przestrzeni gwiezdnej» – koncert świateł w Gqlerii Współczesnej w Opolu podczas drugiego Bienale Ars Polonia – W przestrzeni (Voir la page)

2013 – «Cienie i kolory» – Koncert – performance w ramach tygodnia dźwięku w sali koncertowej Bellone w Brukseli. Koncertowi świetlnemu towarzyszył zespół «Raindowicecrem»: Emil Cieślar : autor partytury światła i gra na «Organach barw», Marc Galo: gitara, Adrien Lambinet: puzon, Antoine Prawerman klarnet i autor partytury dźwięku . Zobacz (zobacz stronę…)a także film z koncertu który jest pod adresem:  https://youtu.be/nB5YKTPuNs4

2014 – «Serce parowu Lavale» Będzie to okno o lustrzanych skrzydłach. Umieszczone w pobliżu małego ogrodu w parowie arboretum w Saint Nazair en Royans. Jego lustrzane skrzydła, dzięki odbiciom, pozwolą obserwować  zmieniającą się panoramę według woli zwiedzającego. (zobacz stronę…)

2015 – maj /grudzień «Solfeż muzyki kolorów» – Wystawa w galerii Pola Magnetyczne w Warszawie objęła obrazy: «Solfeż muzyki kolorów», «Muzyka gwiezdna», rysunki i teksty «Teorii solfeżu kolorów» i «Koncert kolorów – melodia dla oczu ». (zobacz stronę…)

2017 – 24 listopad «Koncert kolorów – melodia dla oczu». (zobacz stronę…)

SUR LE MÊME THÈME                        NA TEN SAM TEMAT